Bu sefer ki kitabımız Distopya türünde ancak benim için tam bir hayal kırıklığı...
Kitabımıza gelecek olursak;
Kız çocuklarını büyüten "Anne" lakaplı hanımefendi ile erkek çocuklarını büyüten "Baba" lakaplı beyefendi aslında evlililer ve deneylerinin amacı kadın ve erkeğin birbirlerinin dikkatini dağıttığını kanıtlamak. Şayet iki cins birbiri ile hiç karşılaşmadan büyür ve yetişirlerse onlardan muhteşem zeki, muhteşem überzeka insanlar yaratabileceklerini düşünmüş kitabımızın ana karakterleri... Ancak insan denen varlığın büyüdükçe sorguladığını, içgüdülerinin de olabildiğini unutmuşlardı sanırım... Elinde sonunda birbirlerinden apayrı iki kulede yetişen bu çocuklar zamanla kendilerini, yaşadıkları yeri, ebeveynlerini... Kısaca kapana kısıldıkları o dünyayı sorgulamaya başlayıp birkaç araştırma yapınca ipler kopuyor...
Kitapla ilgili eleştirim şu yönde; 12 yaşındaki masum bir kızın her şeyi fark etmesi tamam ama 12 yaşındaki bir avuç kız çocuğu nasıl oluyor da bu kadar insanı hiç zorlanmadan öldürebiliyor? Ya da öldürmek yerine başka bir planla bu insanların oyundan çıkarılması daha hoş olmaz mıydı?
Kitapta kız ve erkek ilişkisi üzerine durulmuş ancak insan içgüdüsel olarak kendi cinsine de ilgi duyabilir, bu konuya hiç değinilmemiş, bu risk üzerine durulmamış olması benim için ilginç bir durum. Çünkü şayet kadın ve erkeğin birbirinin dikkatini dağıtması konusu sevgiden geliyor gibi duruyor kitapta yalnız insanlar dostlarını, kendi cinslerini ve yahut anne babalarını da farklı sıfatlar da ancak benzer bir yüce sevgi ile sevebiliyorlar. Aynı mantıkla o zaman engel olunması amaçlanan şey insanın insana, hayvana ya da herhangi bir nesneye hissedeceği duygusal şeyler olmalıydı...
Bence sağlam bir hikayenin gereksiz ayrıntılarla, çelişen gerçeklerle doldurulup çabucak bitirilmesiydi...
Bazı okurların çok beğendiği bu kitap benim için hayal kırıklığı olsa da, incelemeniz de fayda olacağını düşünüyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yazmasamolmaz