Selamlar Sevgili Okuyucu...
Uzun zamandır suskunları oynuyorum. Uzun zamandır sessizliğe gömülmüş, kendi dünyama çekilmiş bir vaziyette düşünüyorum çok şeyi...
Hayatımın en zor zamanlarıydı demeyeceğim. Çünkü asla en kötüsünün ne olduğunu bilemeyeceğim. Ancak şu zamanda, şu yaşımda, şu kalbimle yaşayabileceğim en zor şeyi yaşadım. Hayatıma dahil olan her insanın kötü yanını görüp, yalanlarını dinledim. Sonra o yalanların sebepleri ile yüzleşip, inanmayı tercih ettiklerimi sorguladım.
Hayatımdaki insanları sorgulamaya başladım sonraları. Çevremde kim varsa; eşim, dostum, sevgilim, arkadaşım... Yanımda neden olduklarını sorguladım. Çünkü çıkarları için yanımda duranların sahte sevgilerine maruz kalmak istemiyordum. Bu hayatta beklediğim tek şey; saf ve gerçek sevgidir. Şayet içimde tek bir şüphe duymadan "O beni seviyor." diyemiyorsam o zaman yanımda olmasının da benim için hiçbir anlamı yoktur.
Bu yüzden herkese tek tek bakıp; benden sağladıkları çıkarlarını sorguladım. O çıkarlarını ellerinden aldığımda hepsi birdenbire yok oluverdiler. Ve ben mutlu oldum. Beni gerçekten sevdiğine inandığım insanlara baktım sonraları. Yanımdalardı; sorgusuz sualsiz.
Çok sevdiğim bir arkadaşım şöyle söyledi bana: "En kötü halini bile çekebilirim, çünkü bunu yapmanın bir sebebi olduğunu bilirim."
Bu cümleyi duymak yeterliydi benim için. Biliyordum ki ne yaparsam yapayım o benim yanımda olurdu. Ben de öyle tabi. Kalplerimizi biliyorduk çünkü; birbirimizi tamamlayabiliyorduk. O benim gerçekten arkadaşımdı işte bu yüzden...
Sevgi öyle bir şeydi. İnsanların hayatlarınızda olmasına aldanırsanız; aldatılırsınız. Onlar sizi sadece kullanırlar; çıkarları için, faydaları için, bazen sadece itibarları, bazen sadece maddiyatları için. Ne bileyim herkesin bir sebebi var.
İtibarı için yanımda duranları, kendi itibarlarıyla baş başa bıraktığımdan beri çok huzurluyum.
Çıkarlarını herkesten önce tutanlara, hoşçakal dediğimden beri tertemiz hayatım.
Maddiyatları için yanımda kalanları, tek başına bıraktığımdan beri daha zenginim; daha bereketli param ve daha huzurlu evim.
Şimdi.
Biliyorum.
Gerçekten biliyorum.
Su gibi berrak her şey.
Şimdi...
Biliyorum ki ben...
Kimsenin yanımda olan varlığına güvenip; körü körüne inanmıyorum yarınlarımıza...
Yanımda kalan varlığını sorguladığımda görüyorum; bana hiçbir mecburiyetin olmadığını, herhangi bir çıkarın, beklentin, faydan olmadığını.
Görüyorum.
Her şeye rağmen yanımda duranların sebebinin sadece "Saf Sevgi" olduğunu.
Ve ben yaşadığım onca boktan meseleden sonra; yaşayabileceğim onca boktan şeye rağmen,
Allah'a her gün şükrediyorum.
"İyi ki hayatımda sevgisinden hiçbir şüphe duymadığım insanlar var."
Dilerim ki sevgili okuyucu, sen de bunu yaşayabilirsin.
Çünkü birine duyduğun sevgiyi anlatmak başka da; birinin sana duyduğu sevgiden şüphe duymamak bambaşka... Sorarlar ya; sevmek mi güzeldir, sevilmek mi? Sevilmek. Çünkü sevildiğin sürece daha iyi bir insan oluyorsun, sevildikçe güzelleşiyorsun ve sevildikçe daha güzel seviyorsun...
Hayatınızı güzelleştiren insanlarla karşılaşmanız dileğiyle...
Sevgi ve aşk ile...
Hoş kal.
Hoşçakal okuyucu....
-kubraslisen