18 Ocak 2019 Cuma

"Böylece"


Peki.
Şimdi nasılsın?
Daha iyi geçiyor mu günler?
Sarılabiliyor musun hayata dört bir koldan?
Unutup, yaşayabiliyor musun hiçbir şey olmamış gibi...

Nasıl böyle? Daha mı huzur verici her şey.
Her akşam yatağına yattığında uyuyabiliyor musun hemen?
Yoksa sen de uyanıyor musun kabuslarına benim gibi?
Kesiliyor mu nefesin?
Acıyor mu canın?

Kalbin diyorum, duracakmış gibi hissettiriyor mu?

Dün bugünden daha ağrılı, bugün dünden daha yaralı.
Her bir yanım savaş silahlarını eline almış,
Gözleri kör, ağızlarından salyalar akıtan köpeklerle kaplı.
Her bir yanım, bana düşman gibi bakan gözlerle kaplı.

Tahammül ettiğim şeyler,
Vazgeçtiğim şeyler,
Kaybettiğim şeyler...

Öldürücü etkisiyle her gün karşıma dikilip; bana bakıyorlar her gün.
Sen tüm bunlardan ne anlarsın?

Çok ağır ödedim bedelini, çok ağır ödüyorum.
Bu yüzden gördüğüm, duyduğum hiçbir kötü cümle acıtmıyor artık.
İşin iyi tarafı bu demek ki; zamanla alışıyor insan.
En kötüsüne bile.
Ben de alıştım.
Böylece yaşayıp gidiyorum...


#yazmazsamolmaz 🦋🌸
#kubraslisen 🐧❣
#okudumbitti


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

yazmasamolmaz