...Kayra'm...

Senin için tertemiz düşler biriktirdim evlat. Henüz görülmemiş rüyalar, yürünmemiş yollar, gidilmemiş patikalar biriktirdim. Temelini saf aşkla attığım bir ev inşa ettim senin için; gökyüzü gibi bakan gözlerinin kahvesinden ördüm duvarlarını... Kalbinin sonsuz yeşili ile boyayıp sonra o duvarları; tavanına yıldızlar yaptım. Hep yıldızlara bakıp uyursun diye; senin için tüm galaksinin en güzel yıldızlarını topladım. Senin için bir yuva yaptım;bahçesinde renk renk kır çiçekleri, bir yanına erik ağacı diktim, diğer yanına elma.. Seversin, bilirim. Sen çok istedin diye o yuvaya bir de köpeğimizi sakladım.. Onunla oynadın, onunla uyudun, onunla uyandın... Renk renk çitlerle çevirip evimizi, bizi bizden başka kimsenin göremeyeceği ufacık bir dünya yarattım. Sana hayallerinin sınırı olamayacağını anlattım. Tuttum ellerinden, seninle kilometrelerce yolculuk yaptım. Sarıldım sana, bu dünyaya bambaşka bir boyuttan da bakabileceğini anlattım. Merhametle sevdim sen ve merhametle sevmeyi öğrettim sana; vicdanının sesini dinlemeden hiçbir akşam uyumamanı tembihledim. Sana sayfa sayfa kitap okudum, nice masallarda seninle maceracı oldum. Seninle ben daha çok insan oldum. Sana nakış nakış iyiliği ektim, paylaşmayı öğrettim. İnatçıydın; istemediğini kabul etmedin; "Tamam." deyip seni izledim.
Sen benim yazdığım en güzel şiirimsin.
Tek başına koskocaman bir dünyasın ve ben yörüngenden asla çıkmak istemeyen uydun. Sen tek başına koskoca bir galaksisin ve ben o galaksinin küçücük bir yıldızı; kalbinde parlayabiliyor oluşum bile mutlu olmama yetiyor. Bana bir "Kübocum" diyorsun ah nasıl dünyam sarsılıyor kalbimin sesinden. "Annem" diyorsun ya bu kulaklarım bunları duyabiliyor oluşunun mutluluğu ile kendine gülümsüyor. Bedenimin içinde büyüyüp kocaman olduğun, benden kopup bu dünyada gerçekten var olduğun günden beri bu kız sana deli oluyor.
Bu deli kız, senin annen.
Bu manyak kadın, senin annen.
Ve senin annen; seni çok seviyor.
Anlatmama gerek var mı küçüğüm; kalbim seninle var olduğu için her an, her dakika, her saniye Allah'a binlerce defa şükrediyor.
Sen ve senin kalbin...
Bana hep "iyiki" oluyor...

#yazmazsamolmaz 🌾🐧

#kubraslisen ❣

#kayram 🐣💚

#kayrayusuf 🍃

Benim Kitaptan Dünya'm 📚: S*ktirgitli Aşklar - Funda Mentaloğlu 🌎⭐

Merhabalar Sevgili Okuyucu.❤😊

Ocak ayında okuyup bitirdiğim ancak şimdi yazmaya fırsat bulabildiğim bir Funda Mentaloğlu kitabıyla karşınızdayım. Yazar takma isimle çıkarmış olduğu S*ktirgitli Aşklar isimli kitabında aslında bir kadının aşk hayatını oldukça komik bir dille anlatmış. 

Daha çok çerez niyetine okunabilecek bir kitap ve gerçekten yer yer insanı ciddi anlamda güldürüyor. Ekşi Sözlük'te bir yazarımız "okudukça ilişkiler konusunda ne kadar gerizekalı olduğumu farkına vardım, kadın gözüyle erkekleri analiz eden eğlenceli bir okuma serüveni oldu. ergenliğinle de yüzleşiyorsun okurken, içindeki olgun kadınla da..." şeklinde yorumlamış kitabı ve bence kesinlikle haklı. 

O zaman birkaç alıntı ile sizlere hoşçakal diyor bir sonraki kitap'ta görüşürüz diyorum...

#yazmazsamolmaz 🌾🐧

#kubraslisen ❣

✨ Aşk, cinsel olarak birbirine ibadet etmektir.

✨ Emin olduğum şeylerden biri bir konu hakkında ne kadar çok konuşur, anlam yükler, değer verirsen o şey günün birinde gerçekten değerli hale gelir.

✨ Kaybetme korkusunun olmadığı yerde cesaret doğuyormuş.

✨ Sıkılıyorum çünkü benim gibi birini eleştirecek çok fazla malzeme var. Ama eleştirmek üzere baktığın biriyle aşka vaktin kalmaz.Hem aşk, başkasının gözünden kendine hayran olduğunda gereklilik kazanır.

✨ Kalabalık hayatlarda eksiğin varsa çok kolay açığa çıkar. Ya dürüst olup açığını tamir etmeye çalışırsın ya da inat edip egolarını şişirmeye devam edersin.

✨ Aynı şeyleri hissetmek ve bunu muhatabıyla paylaşmak nasıl kutsal bir şey.

Yalanlar

Bazı yalanlar bazı gerçeklerden daha güzeldir. Bu yüzden duymak istemezsiniz gerçekleri. Onlara gözünüzü kapar ve öyle devam edersiniz yolunuza. Bunun iyi mi yoksa kötü mü bir şey olduğunu ise size zaman gösterir. AMA tek bir kural vardır: gerçeklerle yüzleştiğinizde şikayet edemezsiniz. Çünkü o yalanları, gerçeklere değişen de sizdiniz. Kimse sizi salak yerine koymuyor aslında; salak olmayı tercih eden bizzat kendinizsiniz. 

#yazmazsamolmaz 🌾🐧

#kubraslisen ❣

...Güzelliğinize...

“Ben çok güzelim.” deme! Güzellik geçici ve görecelidir. 🙏🏻
Ki zaten gözünün içine baktıklarınız sizi güzel görmüyorsa geri kalan insanların güzel görmesi de ne bilim pek de şey değil sanki. 
Bu yüzden diyorum ya bu dünyadaki herkese çirkin olayım ben. 
Birinin gözünde dünya güzeli bir melek olmak yetiyor bana. 😇🖤

"Aşkla bakan güzel görür, aşkla bakan mutluluk sebebin olur." ♥️
✨✨✨

#yazmazsamolmaz 🦋🌸

#kubraslisen 🐧❣

Benim Kitaptan Dünya'm 📚: Kelebek İzleri - Merve Nur Demirtaş 🌎⭐

Merhaba Sevgili Okuyucu✨❤

Tamamen hayal kırıklığı olan bir kitap ile karşınızdayım. Ne yazık ki kitap önerim olarak değilde, önermediğim kitap olarak bu paylaşımı yapıyorum. Yine de zevkler ve renkler dersek şayet, bir göz gezdirin derim tabi.. 🤷‍♀️

Kitabımıza gelecek olursak, yaz aylarında yayına giren ve konusunun tam olarak ne olduğunu anlayamadığımız ve saçma sapan bir son ile hatta bazen bir son bile verilmeden bitirilen diziler gibi. Okunmasa da olur cinsten yani...
Kitabın başından sonuna kadar gerçekten "Bu yazar ne anlatmaya çalışıyor yahu?" diyorsunuz. Fazlaca uzatılmış melankolik cümleler, gereksiz ayrıntılar ve yarım kalan hikayeler bütünü bence.
Hikayenin başkahramanı kızımız ile oğlumuz çocuk yaşta arkadaş oluyorlar ve birbirlerine bağlanıyorlar ve aslında kızın elinde olmayan sebeplerden ötürü bir şekilde ayrı düşüyorlar. En başında bu olay bana çok saçma geldi; iletişim çağında nasıl bu insanlar birbirlerine ulaşamıyorlar ya da yani bu oğlan o yaşta bir kızın ailesine karşı çıkamayacağını anlayamıyor mu? Neyse. Bir zaman sonra elbette bir şekilde karşılaşıyorlar. Bu sırada oğlumuzun bir ilişkisi var falan. Kız tabi gene melankolik, gene melankolik, gene melankolik. Bir ara ailesiyle sıkıntı yaşıyor, öğretmeninin evinde kalıyor. Neden? Yani Türkiye şartlarında hangi aile buna müsaade eder ben anlamıyorum. En kötü kızını eve dönmeye ikna edemeyen aile bir yurda falan yerleştirir. Bu kısım da cidden çok saçma geldi bana. Ki zaten öğretmeni de kıza aşık oluyor sonunda. Esas oğlumuz da o arada hem esas kızımızdan uzak durmaya çalışıyor hem de kıskanıyor. En sonunda esas kızımızın bir hastalığı olduğu anlaşılıyor ve her şey çözülüyor. Hop kızımız yurt dışına gidiyor, sanki ülkemde doktor kalmamış gibi! Esas oğlumuzda sevgilisinden ayrılıyor kızın yanına gidiyor falan. İşin garip tarafı esas oğlumuzun babası ile esas kızımızın annesinin de ilişkisi var evleneceklerdi kız hastalanmadan önce. Sonuç olarak esas oğlumuz saçma sapan bir sebeple ölüyor. 
Yemin ediyorum yazarken bayılma isteği geldi bana. 
Gayet melankolik, insana baygınlık getiren, basit bir konusu ve sonuca bağlanmamış bir çok maddesi olan bir kitap. Okuyacak tek bir kitabınız kalmadığında elinizde sadece bu kitap varsa açıp okuyabilirsiniz ama o bile gereksiz. 
Kitap bana başka birinden geldi ben de başladığım kitabı mutlaka bitiririm bu sebeple sonuna kadar okudum ama cidden benim için bir işkenceydi.
Kesinlikle tavsiye etmiyorum. 
Okumayın. 😊

Şimdilik benden bu kadar. :)
Yeni paylaşımlarda yine buluşalım sevgili okuyucum.
Hoş kal.
Hoşça kal. ❤

- yazmazsamolmaz
- kubraslisen

...İçimdeki Kadın...

İçimde kendisiyle yüzleşmeyi bekleyen bir kadın var. 
İçimde kendine deli gibi kızan bir kadın... 
Kendine kızgın en çok, kendine küskün. 
Kimseye değil bir tek kendine günahkar, bir tek kendine acımasız. 
Sonra belki bir an için affedişlerim var. 
Sonra aynı noktaya gelip duruşlarım var. 
Yarınları düşünen yanlarım, o düşüncelerle boğuşup isyan edişlerim var. 
Fazlaca endişelerim, uykusuz gecelerim ve yarım yamalak uyanışlarım var. 
Gidemeyişlerim,
Kalamayışlarım, 
Olamayışlarım... 
Olduramadıklarım var. 
Bir yanım var, ömrümün yarım çeyreğini bana armağan eden. 
Bir yanım var en çok kendinden vazgeçen... 
Başka bir yanım var; kendine sahip çıkıp, kendimi bir tek kendime getiren.. 
Bugün yine ben tüm hüzünlerimi saklayıp en derinlerime, yarın için binlerce mutluluk istedim. 
Sonra vazgeçtim. 
Sonra sustum. 
Sonra durdum. 
Kaldım, yardım, yaralandım. 
Aldım kendimi karşıma bu sabahta aynı şeyi tekrarladım. 
O yolun bir sonu yok, kendine gel. 
Yine acıt, yine dağıt.
Yine kork, yine ağla, yine sarıl. 
Sonra dur! 
Sonra sus! 
Sonra git! 
Ama dönme çünkü o sonu olmayan yollar harcar seni. 
Harcarlar kızım seni, yürüme o yollarda. 
Ah be kızım yapma! 
Ah be kızım konuşma! 
Ah be kızım bana öyle masum bakma... 
Gidemeyişim olursun yapma. 
Kalamayışım olur bana öyle bakma. 
Bana kendini savunma! 
Dön bak bu dünya, izin verir mi başka türlü sonlara... 
Senin mutlu sonsuzun yok be kızım anla... 
Kendine bunu yapma. 
Kaybedeceğini bile bile yapma!

#yazmazsamolmaz 🦋🌸

#kubraslisen 🐧❣

Benim Kitaptan Dünya'm 📚: Unutmak Mı Affetmek Mi? - Serhat YABANCI 🌎⭐

⭐ "Korku ve tehditle gelen sadakat, cesaretle gider."

⭐ "Tüm doğrular gerçektir. Tüm gerçekler doğru olmayabilir."

🎀🎀🎀 Yine bir #serhatyabancı kitabı ile karşınızdayım :)

Serhat Yabancı ile tanışmayan kalmamalı diye boşuna demiyorum ben size... Yine kitapta şahaneler yaratmış, salt bir dille anlatmış, size sormuş bazen de...

Peki ya sizce? Unutmak mı? Affetmek mi?

Bence affetmek, çünkü affetmek özgürlüktür. Serbest bırakmak, aynı yollarda düşe kalka yürümeye devam etmemektir affetmek.

Affetmek, affedilen için bir lütuf değil cezadır bazen.
Bazen kuş gibi hafif olmak, bazen büyümektir...
Peki ya size göre, affetmek nedir? 🎈

#yazmazsamolmaz

#kubraslisen 

#okudumbitti 

❣ Kayra'm ❣

Sen sonsuz, sorgusuz - sualsiz, bu dünyadaki en saf, en temiz, en içten en samimi aşkın vücut bulmuş halisin.

Bilir misin sana baktıkça eriyor içim..

Bilir misin sen benim kuruyan dallarımda her mevsim bir başka renkte,

Bir başka güzellikle açan çiçeğimsin.

Sen canparçam, benim bu hayatta yaptığım en doğru tercihsin.

🐣😇👦🏼💚

#yazmazsamolmaz

#kubraslisen ❣

Benim Kitaptan Dünya'm 📚: Kadınlar Neden Evlenir? - İlkim Öz 🌎⭐

⭐ "Yaşarken, sevdiğimiz ve bizi sevenlerin önemine varmadıkça, yaşamanın anlamına varmak da imkansız."

⭐ "Hayatımızda keşkelere çok fazla yer verdiğimiz zaman, bugünü yaşamakta zorlanırız."

Merhabalar Sevgili Okuyucu'm❤

İlkim Öz'ün "Erkekler Neden Evlenir?" den sonra yazmış olduğu kitabı "Kadınlar Neden Evlenir?" kitabı ile karşınızdayım. Ben kadın olmamdan ötürü bu kitaptan başladım çünkü ilk önce insanın kendisini anlaması, kendisini çözümlemesi gerektiğini düşünüyorum.

Kitap İlkim Öz'ün danışanlarının hikayelerinden oluşuyor. Bu 7 kadının hikayesini okurken kimi zaman kadınların cinsellik, kimi zaman para, kimi zaman sevgi, kimi zaman çocuğa bağlı mutluluklarını ve evliliklerini tarttıklarını düşünebilirsiniz. Ancak en sonunda anlayacaksınız ki aslında işin özü her kadın bir şekilde anlaşılmak ve paylaşmak için evlenir. Bu ikisinden birinin eksik ya da yarım kalması ise evlilik içerisindeki sorunların yaşanmasına, kadının psikolojik, ruhsal ve bedensel olarak kendini kötü hissetmesine sebep oluyor.

Benim düşünceme göre de en basit tanımıyla biz kadınlar; paylaşmak, anlaşılmak için evleniyoruz. Ancak erkeklere nazaran biz de bu anlaşma ve paylaşma meselesi daha çok sevgiye dayanıyor. (Ya da en azından kendi adıma öyle.) Her kadın, eşi tarafından değer görmek, sevilmek ve o sevgiyi hissetmek istiyor. Her kadın bir miktar ruhunun okşanmasını, bir miktar güleryüzü, bir miktar samimiyeti ve sonsuz sadakati bekliyor... Aslında her kadın sevdiği adam ile bir ömür mutlu mesut yaşamanın hayalini kuruyor... Bir de erkek tarafından bakmak lazım bu sebeple diğer kitabı da en kısa zamanda okuyup mutlaka yorumlayacağım...

Her kadının evlenmeden önce, evlendikten sonra mutlaka okuması gereken bir kitap diyor ve siz sevgili okuyucularımı sevgiyle kucaklıyorum.
Hoş kalın.
Hoşça kalın.. 🎀

#yazmazsamolmaz

#kubraslisen  

...Gelecekteki Sevgili'ye Mektuplar...

Merhaba Gelecekteki Kalp Çarpıntım.

Olur da bir gün gerçekten karşılaşabilirsek ve kalbinde herhangi bir yere sahip olabilirsem o zaman seninle ben, bu dünyada gerçekten kazanmışız demektir. Çünkü biliyorsun; şu zamanda gerçekten birinin gönül evinin tam da baş köşesine yerleşebilmek ve orada kalıcı olabilmek meşakkatli iştir.

Olur da yarın bulabilirsen beni; gözlerim gözlerine değebilirse şayet, bil ki sevgiden başka hiçbir beklentim yoktur senden. Ben ki her zorluğa gözlerinden yola çıkıp katlanabilirim. Attığım her adımda yanımda hissettiğim varlığın ile mutlu olabilirim. Çünkü hep söylerim;

"Yanımda olsan ne olur, kalbin benimle olmadıktan sonra?

Yanımda olmasan ne olur, kalbin benimle olduktan sonra?"

Anlıyorsun değil mi?

Şayet seni seviyorsam, seni seviyorumdur. Şayet varsan, varsındır. Buradasındır; tam da göğüs kafesimin arasında bir yerde. Ama en güzel yerde, en derinde... Mucizesindir, hayalsindir, gerçeksindir. Ama sadece benimsindir! 

Öyle sevebilirim, öyle kalabilirim, öyle dokunabilirim sana. 

Öyle mücadele edebilirim.

Ancak bu şartlar altında sabredebilirim.

Fazlaca anlayışlı olmanı beklediğimden değil.

Sadece beni anlamanı beklediğimden.

Çoğu zaman susadabilirim.

Gün gelir giderim; bedenen.

Ama hissedersin kalbim yine de sendedir.

O senin için yeterlidir.

Ve bilmelisin sevgilim.

Seni seviyor olmam seninle bir ilişki yaşayacağım anlamına gelmez.

Bak bu deli kız sevildiğini hissetmediği yerde durmaz, duramaz.

Olur da bir gün başladığı gibi biterse; dürüst olmanı beklerim. 

Sadece bu sebepten.

Çünkü ben geldiğim gibi gitmesini,

Tanıdığın gibi kalmasını.

Ama en çok kaybolmasını bilirim.

Ve inan bana sevgili.

Seviyorsam, seviyorumdur.

Ve bunun için sana ihtiyacım yoktur.

Birini varlığı ile sevmek başkadır, yokluğunda sevmek bambaşkadır.

Merak etme. 

Elbet bir gün buluşur ellerimiz. Elbet ayrılır bir gün. Elbet kalplerimiz özlemle dolar, sonra deli kavuşmalarımız olur. Sonra derin sancılarımız olur, sessiz kavgalarımız, kimsenin duymadığı çığlıklarımız.

Hepsi aşktandır emin ol. 

Bunların hepsi AŞK'tan...

Gel ya da gelme.

Sev ya da sevme. 

Bir yerlerde mutlu ol ki; iyi kalabilmemin bir sebebi olsun.

Şimdilik gelecekteki sevgili; senin için tek dileğim budur.

İyi kal, iyi ol..

Allah'a emanet ol sevgili.

- yazmazsamolmaz

- kubraslisen

Benim Kitaptan Dünya'm 📚: Camdaki Kız - Gülseren Budaycıoğlu 🌎⭐

Merhabalar Sevgili Okuyucu💚

Bugün de bir kitabı bitirmiş olmanın mutluluğu ile yazıyorum sizlere...
Bu defa okuduğum kitap bir doktora ait ve gerçek bir hayat hikayesini anlatıyor.
Bir erkek 3 kadın; üçü de birbirinden farklı, üçü de birbirinden ayrı...
İnsanların çocukluklarında yaşadıkları hayatların, travmaların büyüyüp birer yetişkin olduklarında hayatlarına nasıl yansıdığını bir kez daha ama çok güzel bir hayat hikayesi ile anlatmış yazarımız. Varoşlardan gelen ve hayatına giren her kadını muhteşem mutlu edebilen bu adam aynı zamanda 3 çocuğunun annesini uzun yıllardır kendisinden yaşça büyük bir kadınla aldatıyor... Üstelik karısı da bunu biliyor ama neylersiniz? Bir gün hikayenin tam da ortasına bir başka kadın daha giriyor? Ne dersiniz? Sizce bu adam sadece kadınlara zaafı olan bir adam mıdır? Ya da bu kadınlar sizce neler hissediyor, neler yaşıyorlardır?
Gerçekten çok ilginç bir hayat hikayesi ve muhteşem bir anlatım...
Yine 10 üzerinden 10 puanla son sayfasına dek okuduğum bu kitap, kitaplığımın en üst sıralarında yer alacak...

Bir başka kitap yorumunda daha görüşmek dileğiyle..
Hoş kal...
Hoşça kal okuyucum...

#yazmazsamolmaz 🦋🌸

#kubraslisen 🐧❣

#okudumbitti

...Gelecekteki Sevgili'ye Mektuplar...

Aç kollarını umuda; aç kollarını aşka...
Elbet bir gün sen de; hayal ettiğin kadar güzel bir dünya kurarsın başka birinin göğüs kafesinin arasına... 
Elbet ağlarsın dolu dolu; sonra gülersin deli deli...
Düşersin, kanarsın, yıkılır da toplayamazsın.
Sonra bir bakarsın; her olumsuzluğa rağmen hayatta kalmışsın.
Sonra bir bakmışsın olmuş; hayal ettiğini yaşamışsın elinde sonunda.
Değil mi ki aşk yazlar ortasında kışları yaşatan.
Aşk değil mi insanı ayazlarda sıcacık tutan.
Tutmuşsun işte sende.
Aşk demişsin; dibine kadar.
Ölmüşsün, öldürmüşsün; doğmuş ve de doğurmuşsun.
En dibine kadar yaşamış sonra en dipten en yukarı çıkıp "İyiki" deyip şükretmişsin.
Bugün hala atan bir kalbiniz varsa; umut da var demektir.
Bugün hala nefes alıp verebiliyorsanız hala "insanım" deyip vicdanınızı sorgulayabiliyorsanız. Tamamsınız.
Yarına dair ne varsa karanlık olan, belirsiz olan, zor olan...
Yine de korkmadan durmak gerekiyor bazen o yolun en başında.
Çünkü en başında korkanlar, en ağır kayıpları yaşayanlardır.
Korkmayın sevmekten.
Korkmayın beklemekten.
Korkmayın umut etmekten.
Bugün kalbimin en güzel yerine küçücük bir dilek sakladım ben.
Yarın aynı yere umut bırakacağım.
Bir sonraki gün şükür.
En sonunda sonsuz mutluluğumu...
Yapın siz de bunları.
Çünkü hayat; birine gerçekten kalbini verebildiğinde anlamlı.
Şarkılar daha mutlu.
Hüzünler bile daha çekilesi.
Yoksa nefes alan birer robottan ne farkımız kalırdı.
Değil mi?

- yazmazsamolmaz

- kubraslisen

❣ Kayra'm ❣

Ama sen benim en güzel sabahım, en uzun gecem, en huzurlu uykumsun... Yüreğimde açan çiçeksin...
Bugünüm, yarınım...
Gelmişim, geçmişim..
En saf gerçeğim.
Tek vazgeçilmezim...
Birlikte nice gülüşmeli sabahlarımız olsun isterim.
Ah benim canparçam, ah benim kalp atışım, bitmeyen sevdam...
Seni çok seviyorum gözlerinde gökyüzü saklayanım...
Çok, çok, çok..

#yazmazsamolmaz

#kubraslisen

Benim Kitaptan Dünya'm 📚: Mimar - Keith Ablow 🌎⭐

📕: #Mimar

✍🏻: @keithablow

🌟🌟🌟🌟

Selamlar #kitapsever dostlar. Beyaz takıntım sebebiyle kitaplarda da beyaz kapaklar ilgimi çekiyor, pek tabi içeriklerine dikkat ediyorum ancak bazıları gerçekten bir hayal kırıklığı oluveriyor. Kitap Mimar bir Cerrahın cinayetlerini anlatıyor. En başından beri katilin kim olduğunu biliyorsunuz ve işlediği cinayetleri ayrıntılarıyla okuyorsunuz. Mimarımız evlerini yaptığı insanların kanayan yaralarını (aile fertlerini) kimi zaman kusursuz bir cerrah eliyle kalplerini, kimi zaman başka bir organlarını göz önüne sererek öldürüyor. Ve bunu Tanrı'nın bu dünyadaki eli olduğunu, bu dünyada bazı insanların (sorunlu!) yok edilmesi gerektiğine inanarak yapıyor. Pek tabii bu adamın çocukluğundan gelen bir öyküsü de var. Kitabın sonu benim için tam bir hayal kırıklığıydı. Kendini kusursuz bir şekilde Tanrı'nın dünyadaki sureti olarak gören bu adamın, kendi ölümünü hazırlamış olması tezatlık gibi geldi bana. Ayrıca psikoloğun oğlu, ilişkisi gibi konulardaki son da aynı şekilde havada asılı kalmış... Okurken çok heyecanla okuyamadım açıkçası ben. Yine de kitaplığımda yer bulan bu kitapta da altı çizili cümlelerim olmadı değil... Zira sonu havada kalmış olsa bile, içerik olarak yani cinayetlerin işlenişi, anlatımı vs vs vs. gerçekten çok doyurucu idi... Peki siz? Var mı okuyanınız? Yorumlarınız nedir? Şöyle alalım mı sizleri? 👇🏻

#yazmazsamolmaz 🦋🌸
#kubraslisen 🐧❣
#okudumbitti

❣Kayra'm ❣

Şaka değil. Tenin tenime her değdiğinde içimde dans etmeye başlıyor kelebekler.
Tek bir öpüşün yetiyor canlanmama...
Senin ellerinde hayatım var. 
Avuç içlerinde hayallerim; göğüs kafesinin içinde saklanan o minicik kalbinde yuvam var evlat.
Sende benim devamım var.
Ben de yarınların var...
Umudun, sevgin, ilk aşkın var...
Gökyüzü gibi bakan o gözlerinde sonsuzluğum var çocuk.
Saç diplerinden ayak ucuna kadar her bir hücrene aşığım...
Ben kalbinin her bir noktasına kalbimin tamamıyla hayranım...
Sana aşığım. Sana sonsuzum. Sana yolum, yolculuğum.
Özlemim en çok! Ama sonra en deli kavuşmaların, deli sarılmalarınım.
Yüreğine iyiliği eken kılavuzun, kalbinde doğruluğu saklayan hazinenim.
Annen miyim sadece?
Değilim.
Oğlum musun sadece.
Değilsin.
Sen bu bedeni, ruhuyla buluşturup insan yapan yanımsın.
Sen bu deli kadını anne yapan masumiyetim; koskoca evrendeki tek gezegenim.
Sen; varım, yokum, hiçliğim, kimim, kimsem...
Azım, çokum.
Eksiğim, tamamım.
Sen benim şah damarımsın.
Deli kanım, ben uğruna bu dünyayı harcar da bir senin için, bir sana dokunmasınlar diye kendimi yakarım.
Ben sana çok başkayım.
Ben seninle bambaşkayım.

#yazmazsamolmaz

#kubraslisen

💙💙💙💙💙💙💙

Gelecekteki Sevgili'ye Mektuplar...

Tam da sabahın 5'i gibisin sevgilim...
Biraz esintili; içimi üşüten cinsten, biraz uykulu, hafif karanlık ancak birkaç saat sonrası düpedüz aydınlık...
Bu şehrin yıpranmış sokaklarında yorgun ama umutlu yarınlar saklıdır bilir misin? Bu kaldırım taşlarının her bir tanesinde nice gözyaşları saklıdır. Bilir misin ki az ileride uykulu gözleri ile beni bekleyen o masum köpek, bilmem kaç insan evladına yoldaşlık etmiş ama en sonunda bırakılıp gitmiştir. 
Işıkları yanıyorken bu şehrin, her gün bir kez daha kendi keşmekeşine hazırlarken kendini, ben en dingin zamanında, doya doya dolaşıyorum bu kentin binlerce hikaye barındıran sokaklarında.
Çoğu zaman yanımda oluyorsun ya aslında hiç yoksun. Pek çok kez el ele yürüyoruz seninle ama bir bakıyorsun ellerimiz aslında hiç birleşmemiş.
Seni, İstanbul'un bu dar ve yıpranmış sokaklarında düşlüyorum çünkü.
Oturuyorum bir banka; sana satırlarca mektup yazıyorum.
Oturuyorum tam da karşına; gözlerimi dikip gözlerine, sana bakıyorum ve her defasında çok daha sert düşüyorum gözlerinin uçurumlarından.
O uçurumlar ki benim özgürlüğümdür...
Bilmez misin doya doya sevemezsem ben seni işte tam da o zaman yıpratırım kendimi.
Bilmez misin? Hissedemezsem ellerimde ellerini, o zaman üşürüm en çok.
Senin olmadığın hiçbir anın ehemmiyeti yok ama biliyorsun da; aslında olamadığın hiçbir an yok!
Sen kal ya git; en fazla bedenini uzaklaştırabilirsin bedenimden. 
Sen sev ya da sevme; en fazla ne olabilir?
Söyle bana mesela seni benden kim alabilir?
Senin bile kudretinin yetemeyeceği bazı şeyler var adam.
Dur! Sus! Bekle!
Ben daha en güzel hikayemi yazmış değilim!
Ben daha bizim için kalemlerime dokunmuş değilim.
Bekle bak göreceksin; ben nasıl bir deliyim.
Seni en deli yanımdan, en derin tarafımdan...
Düşledim, düşlerim ve görünen o ki hep de düşleyeceğim...

yazmazsamolmaz

kubraslisen

Benim Kitaptan Dünya'm 📚: Teftiş - Josh Malerman 🌎⭐

Merhabalar Sevgili Okuyucu💚

Bir kitabı daha bitirmiş olmanın sevinci ile yine sizlerle buluştum...
Bu sefer ki kitabımız Distopya türünde ancak benim için tam bir hayal kırıklığı...
Kitabımıza gelecek olursak;

Birbirinden habersiz bir grup kız ve erkek çocuklarının anne babalarından çeşitli sebeplerle satın alınarak bir deney için birbirlerinden tamamen habersiz şekilde büyütülmesi hikayenin özeti denebilir.

Kız çocuklarını büyüten "Anne" lakaplı hanımefendi ile erkek çocuklarını büyüten "Baba" lakaplı beyefendi aslında evlililer ve deneylerinin amacı kadın ve erkeğin birbirlerinin dikkatini dağıttığını kanıtlamak. Şayet iki cins birbiri ile hiç karşılaşmadan büyür ve yetişirlerse onlardan muhteşem zeki, muhteşem überzeka insanlar yaratabileceklerini düşünmüş kitabımızın ana karakterleri... Ancak insan denen varlığın büyüdükçe sorguladığını, içgüdülerinin de olabildiğini unutmuşlardı sanırım... Elinde sonunda birbirlerinden apayrı iki kulede yetişen bu çocuklar zamanla kendilerini, yaşadıkları yeri, ebeveynlerini... Kısaca kapana kısıldıkları o dünyayı sorgulamaya başlayıp birkaç araştırma yapınca ipler kopuyor...

Kitapla ilgili eleştirim şu yönde; 12 yaşındaki masum bir kızın her şeyi fark etmesi tamam ama 12 yaşındaki bir avuç kız çocuğu nasıl oluyor da bu kadar insanı hiç zorlanmadan öldürebiliyor? Ya da öldürmek yerine başka bir planla bu insanların oyundan çıkarılması daha hoş olmaz mıydı?

Kitapta kız ve erkek ilişkisi üzerine durulmuş ancak insan içgüdüsel olarak kendi cinsine de ilgi duyabilir, bu konuya hiç değinilmemiş, bu risk üzerine durulmamış olması benim için ilginç bir durum. Çünkü şayet kadın ve erkeğin birbirinin dikkatini dağıtması konusu sevgiden geliyor gibi duruyor kitapta yalnız insanlar dostlarını, kendi cinslerini ve yahut anne babalarını da farklı sıfatlar da ancak benzer bir yüce sevgi ile sevebiliyorlar. Aynı mantıkla o zaman engel olunması amaçlanan şey insanın insana, hayvana ya da herhangi bir nesneye hissedeceği duygusal şeyler olmalıydı...

Kitabın sonunun çok havada kaldığını düşünüyorum. Sonuç olarak kızlar ve oğlanlar herkesi yok ediyorlar ama aslında canavarlaşıyorlar. Bunca zeki insanın yapıp yapabildiği en iyi şey onca insanı öldürüp, gerçek dünyaya dönmek mi? Gerçek dünyaya döndükten sonra ne oldu ya da? Kitabın bitişi benim için hayal kırıklığı oldu.

Bence sağlam bir hikayenin gereksiz ayrıntılarla, çelişen gerçeklerle doldurulup çabucak bitirilmesiydi...

Bazı okurların çok beğendiği bu kitap benim için hayal kırıklığı olsa da, incelemeniz de fayda olacağını düşünüyorum...

Yeni kitaplarla buluşmak dileğiyle...
Hoş kal.
Hoşça kal okuyucum...💜

- yazmazsamolmaz

- kubraslisen

❣ Kayra'm ❣

Bugün 5 yıldır hayatımda olmanın bana verdiği mutlulukla kutlayabilirim aşkım sana dair her ne varsa...
5 yıl; bol bol ağladığın, bol bol güldüğün koskoca bir 5 yıl.
Zaman zaman hastanelerde sabahladığımız, zaman zaman okul bahçelerinde beklediğimiz...
Beraber resimler çizip, saçma sapan bir futbol turnuvası düzenlemişliğimiz var...
Beraber uçurtmalar uçurup, bisiklete bindiğimiz zamanlarımız, düğünlere gidip romantik danslar! etmişliğimiz bile var.
5 yılına 9 farklı şehir, 6 farklı ev ve koskocaman bir aşk sığdırdın sen evlat.
5 yılına nice düşüşler ama şikayet etmeksizin kalkışlar sığdırdın.
5 yılına doğayı sığdırdın, kedileri sevip bol bol köpeklerle dost oldun.
Çok araba tamir ettin ve çok fazla üstünü başını kirlettin.
Hep oynadın, hep sordun, hiç yorulmadın.
İlk anne dediğin günde, bugünde kalbim hala aynı hızla, aynı heyecanla, aynı sevinçle çarpıyor biliyor musun?
Seninle kat edeceğimiz daha çok yollar var.
Yaşayacağımız daha çok yıllar, aylar, günler...
Hayat kendi şarkısını çalarken biz seninle kendi dansımızı yapıyor olacağız. Bunu unutma.

Hayat sana yeni yollar çizip haritanın yönü değiştiğinde bile aynı adımları atıyor olacağız.
Senin gökyüzü gibi bakan gözlerindeki o masumiyetten öperim. 😘
Yürüdüğün, koştuğun, düştüğün, kalktığın her yolda yanında belireceğim; kalbinde, ruhunda ama en çok damarlarında dolaşan kanında...
Ah benim meleğim,
Ah benim canparçam,
Ah benim en masum yanım, vicdanım, merhametim, insanlığım...
Kadınlığım, anneliğim..
En güzel oyun arkadaşım, en güzel yolculuğum, en iyi öğretmenim ve en temiz öğrencim.
Sen benim için binlerce anlama sahipsin.
Sen benim için her şeyden fazlasısın.
Sen benim mahremiyetimsin.
5 yıldır hayatımı şenlendirenim, varlığıyla varlığımı anlamlı edenim.

IYIKI DOĞDUN MELEGIM.

İyiki doğurmuşum seni annecim, iyiki, iyiki, iyikiiii... 🌟💐🙏🏻🎉🎊❣👦🏼

- yazmazsamolmaz
- kubraslisen

Ben Seni Öyle Çok

Mesela her sabah yürümek isterdim seninle Rıhtım'da...

Bir hafta sonu kahvaltısı yapmak isterdim; Haydarpaşa'ya bakarken gözlerimiz ve ellerimizin arasında dururken simitlerimiz...

Yudumladığın ayranın dudaklarında kalan kısmına gülümseyip, dalga geçmek isterdim belli belirsiz.

Gülüşürdük içtenlikle...

Kadıköy'ün o eskimiş banklarından birinde otururken biz, sağ tarafta tezgah kuran gençlere takılırdı gözlerimiz...

Hemen sonra dolunca bir Karadeniz Türküsü kulaklarımıza sarılırdık birbirimize; aşk ile...

Sen hep yaptığın gibi içinden söylerken tüm o sevgi sözcüklerini, ben tutamazdım ki çenemi...

Defalarca fısıldardım kulağına "Seni Seviyorum" diye...

Her söyleyişimde daha içten gülümserdin bana; gülüşünden öperdim...

Ben seni hep güzel severdim...

Susuşlarından bildim.

Sen beni en derininde hissettin.

Bir hayalden ibaret olmasına rağmen şimdi; seni Kadıköy'ün en kuytu sokaklarında sevmek isterdim.

Ben, küçücük hayallerimi bile, bir bir yıkışına aldırmadan gene de seninle en güzel aşkı yaşamayı istedim... İsterdim...

Bir simit eşliğinde içilebilecek ayran kadar basit ama dünyaları feda edebilecek kadar çok şey istedim...

Sen benim hayallerimin en güzel katiliydin ve ben bana sarılışından bildim.

Seni sevmekten asla vazgeçemezdim... 

yazmazsamolmaz

kubraslisen

Benim Kitaptan Dünya'm 📚: Akıl Labirenti - Marcus SAKEY🌎⭐

Peki kim olduğunuzu unutsaydınız kim olurdunuz?

⭐ "Her hayvan kaçabilir, düşünüp çözüm bulmak ise sadece insanın yapabileceği bir şey."

⭐ "Etrafına bakıp bir seçim yapar ve sonuçlarına katlanırsın, hayat budur. Kötü sonuçlar da adildir çünkü seni buna götürenler de senin tercihlerindir."

⭐ "Sadece aptallar kaybeden bir eli oynar.

⭐ "Geçmişte kim olduğun ya da ne hatırladığın değil şu anda kim olduğun önemli. Kim olmaya ve ne yapmaya karar verdiğin."

💭💭💭 Benim kitap için yorumum şudur: "Bazen aklınızı kaybetmek, gerçeği bulmanın en sağlam yoludur."

#yazmazsamolmaz

#kubraslisen

#okudumbitti